لەلای من وەرزی خەزانە
تۆش بێباك لەئاهی
من!
پاییز هات و
منیش وەك
گەڵای دار هەڵ وەریم.
لەبەدەم
دەروازەی ژووری دڵتا
وەستام
بەبێدەنکی،
چاوەم چاوەڕوانی
ڕەنگی تۆ بوو،
چاوم تاسەی دیداری تۆ دەکا
جوانیم لەسەرابی مانگدا دەخنکێ،
کەچی دووری،
نەگەییە کۆیایی!
ئەمشەو!
خۆم و چارەنووسم،
بەقەد هەموو
بێکەسانی
ئەم کەونە،
بێ کەسم،
بێکەسیم
وایلێکردم
خۆم بخۆمەوە.
ئایــدا بەرزنجـــی
