پێشەکى: شیعرا “شیعرێکى زۆر درێژ بۆ دایکم” ناڤ و نیشانێ شعرەکا فەرهاد پیربالە، ئەڤ شعر ئێک رێزکە، یان ئێک رستەیە، مە ڤیایە خوەندنەکا شڕۆڤەکارى- ڕەخنەیى بۆ بکن، هندى هزرا مە بۆ دچت، قاسى ئەم تێدگەهن و تشتان تێدا دبینن، دێ خوەندنا خوە پێکئینن، گشت وان تشتێن دڤێ خوەندنێ دا دبینن و باس دکن؛ نە یا گرنگە وەکە یا کەسەکى دن بت، یان یە وەکە یا فەرهاد پیرباڵ بخوە ژى بت.
ئەڤ دیتنێن مە، ڕەنگە هەر فەرهاد پیربال هایى ژێ نەبت، ڕەنگە هایى ژ هندەکان هەبت، ڕەنگە هایى ژ گشتان هەبت، ڕەنگە هایى ژ هندەکان هەبت، ڤێجە مە باس نەکرن، لێ ئەم ڤێ یەکێ تمامێ ناخوازن، یا ل جەم مە گرنگ خوەندنا مەیا تایبەتە، نەریِن و تێگەهشتنا مەیە، ل گۆڕ هندەک پێناسا هنەک یاسایا هنەک دیتن و بۆچۆنان.
بۆ خوێندنه‌وه‌ی ئه‌م بابه‌ته تکایه ئه‌م به‌سته‌ره بکه‌ره‌وه به فۆرامتی پی دیئێف بابه‌ته‌که دانراوه تا خشته‌کانی نێو بابه‌ته‌که وه‌ک خۆی بڵاو بکرێته‌وه..
نوسه‌ر : کۆڤان خانکی
